عاطفه و مسعود دو کبوتر عاشق
تو که رفتی دل من بی سر و سامان نگاهت همچو یک تشنه که در آرزوی قطره آبی میکشد این و سو و آن سو، تن بی جان خودش را گشته آواره و صد حیف نداری خبر از حال نزارم که بهارم،دل پاییزی من را لایق وصل گلعشقنداند و که داند ؟ که در این خلوت بین من و رویای تو صدها گل احساس شکفته ست اشک بر دامن رویم بچکیده ست شنیده ست دلم از دهن رهگذر بی سر و پایی که تو امروز گذارت سر کوی دگران است گران است برای دل من هجر تو ای یار که اسرار سپارم به نسیم سر کوی تو و بیایم سر راهت بنشینم و ببینم که تو اگر بر من رنجور عنایت ننمودی لا اقل شاد بمانی تو چه دانی که مرا دیدن لبخند تو آرامش جان است و همین مایه عمر گذران است...
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
